یکی از نکات بسیار مهمی که باید در جلسه مصاحبه دکتری رعایت کنید، بیان امتیازات واقعیتان است. به عبارت دیگر، اگر در مقطع یا موقعیتی، امتیاز و برتری خاصی بدست نیاورده اید، اصلاً آن مورد را عنوان نکنید. به طور مثال اگر مقاطع کارشناسی یا ارشد خود را در دانشگاه خوبی نگذرانده اید، نیازی به ذکر نام آن ها نیست؛ مگر در صورت اینکه در مورد آن ها از شما پرسیده شود. اگر معدلتان در یک یا هر دو مقطع گذشته، خوب نبود، نیازی به ذکر معدل نیست؛ مگر در مورد معدل از شما پرسیده شود.

اگر دستاورد مهم و مرتبطی دارید یا در مقاطع قبلی از دانشگاه های برتر فارغ التحصیل شده اید، در مکالمات خود به آن اشاره کنید. در مورد ذکر نام دانشگاه های کارشناسی یا ارشد خود، اگر حتی یکی از مقاطع قبلی خود را در دانشگاه های برتر، روزانه یا علوم و تحقیقات گذرانده اید، این موضوع را بیان کنید.

اگر بین مقاطع تحصیلی شما فاصله افتاده است و این موضوع مورد توجه داوران قرار گرفت، شما نیز از این فاصله به نفع خود استفاده کنید. به طور مثال می توانید پاسخ های زیر را در مورد شکاف تحصیلی بیان کنید:

لازم دیدم با مطالعه وسیع تر و دید بازتر به مقطع دکتری وارد شوم.

لازم دیدم با ورود به فضای شغلی، از علم خود به صورت تجربی استفاده کنم؛ قصد داشتم با علم بر کاربرد رشته تحصیلی خود وارد مقطع دکتری شوم.

یکی از موقعیت های احتمالی جلسه مصاحبه دکتری دانشگاه آزاد، چالش های ساختگی توسط اساتید است. ممکن است اساتید با نظر شما در مورد یک مسئله تخصصی مخالفت کنند، در این موقعیت شما به هیچ وجه با اساتید مخالفت نکنید. در چالش ها و مخالفت های اساتید، شما باید به نظر اساتید احترام گذاشته و بپذیرید. ورود شما به چالش های ساختگی و مخالفت با اساتید، احتمال رد شدن شما را به شدت افزایش می دهد.

اگر پاسخ سوالی را بلد نیستید، با اعتماد به نفس کامل، بگویید که حضور ذهن یا اطلاع ندارم. اگر لازم دیدید، میتوانید چند ثانیه زمان از داوران درخواست کنید؛ در این چند ثانیه سعی کنید با تمرکز و تجمیع افکار، یا به جواب مورد نظر داوران برسید؛ یا به منابع و موضوعاتی اشاره کنید که با سوال مورد نظر مرتبط است.